Niet los kunnen laten, overal troep zien, de lampenkap die scheef hangt en ga zo maar door. Yep that's my life.. Als ik dit zo lees denk ik, pff wat een moeite moet dat kosten! Klopt! Het kost zo veel energie en waarom zou je hier je energie aan besteden in plaats
van leuke dingen te doen, een taart te bakken of lekker met je partner een avondje te borrelen. Inderdaad denk ik nu, waarom doe ik dit niet gewoon! Maar dat is lastiger gezegd dan gedaan..
Toch probeer ik stap voor stap mij minder bezig te houden met dit soort 'kleine' dingen. Het kost inderdaad veel energie en zoals je in mijn andere blogs gelezen hebt.. Ik heb die energie helemaal niet! Dus wanneer ik nu thuis kom en de kussens niet op de juiste
manier op de bank liggen, denk ik: oke, prima, er is niemand die op visite komt en ik pak het juiste kussen wel als ik op de bank neerplof. Dit koste me een paar maanden om te beseffen en ik vind
het nu nog steeds lastig om er niet geïrriteerd door te raken.. Maar, kleine stapjes zijn uiteindelijk een grote stap!
De voordelen van deze kleine stapjes zetten is dat ik minder chagrijnig thuis kom, ik mijn vriend ook niet met een dode blik aankijk (weet hij veel wat hij fout gedaan heeft) en voel ik me
rustiger en meer ontspannen. Ik weet dat ik nog veel meer dingen anders kan doen, maar ik wil doen waar ik mij goed bij voel en ik denk dat ik zo telkens meer dingen los kan laten en echt kan
genieten van alles om mij heen!
Reactie schrijven