Perfectionist · 30. december 2020
Elke positieve kant heeft een negatieve kant. Een harde werker kan te veel doorschieten waardoor je geen tijd meer vrij maakt voor jezelf, jezelf geen rust gunt en moeilijk kunt ontspannen. Een perfectionist ziet op een gegeven moment alleen maar dingen die fout zijn en op een verkeerde manier worden gedaan. Zo kunnen velen van jullie vast ook wel wat bedenken.
Perfectionist · 30. december 2020
Ik wist niet dat dit ook te maken had met mijn perfectionisme.. Het feit dat ik me zo erg kon/kan irriteren aan mensen die niet hard werken. 'Je bent hier toch om te werken!' schreeuwde ik in mijn hoofd tegen medestudenten/collega's.
Perfectionist · 30. december 2020
Laatst heb ik een seminar gevolgd over perfectionisme. Daar werd aangegeven dat veel mensen denken dat als ze geen perfectionist meer zijn, ze geen hoge standaarden meer hebben en hun doorzettingsvermogen verminderd. Ik dacht dit ook: perfectionisme is geen slechte eigenschap! Maar wel als het doorslaat en je je uiteindelijk aan alles gaat irriteren, je de hele tijd denkt dat je het niet genoeg doet, of dat wat je doet alleen maar slecht is.
Liefde · 30. december 2020
Niet los kunnen laten, overal troep zien, de lampenkap die scheef hangt en ga zo maar door. Yep that's my life.. Als ik dit zo lees denk ik, pff wat een moeite moet dat kosten! Klopt! Het kost zo veel energie en waarom zou je hier je energie aan besteden in plaats van leuke dingen te doen, een taart te bakken of lekker met je partner een avondje te borrelen. Inderdaad denk ik nu, waarom doe ik dit niet gewoon! Maar dat is lastiger gezegd dan gedaan..
Liefde · 30. december 2020
De eerste weken gingen voorbij en toen zat ik ineens naast hem tijdens een les. Ik vond het super spannend, maar wilde ook een beetje stoer overkomen en dus begon ik te praten met hem. Hij kon er gelukkig ook wat van en we hadden de meest fascinerende gesprekken tijdens deze les. Het ijs was gebroken en sindsdien spraken we elkaar steeds vaker.
Liefde · 30. december 2020
Op mijn achttiende ben ik begonnen aan de studie 'Leraar geschiedenis'. Na de stop achter mijn danscarrière moest ik wat anders gaan verzinnen. Geschiedenis heb ik altijd interessant gevonden en dus dacht ik dat dat wel bij mij zou passen.
Blessures · 30. december 2020
Ik vind het jammer hoe het is gegaan. Ik was jong en niet in staat goed te kunnen oordelen over mijn lichaam. Nu ik hierop terugkijk vind ik dat schoolleraren en fysiotherapeuten een ouderlijke rol hadden moeten innemen. Ballet was mijn leven.. Maar, eigenlijk is mijn lichaam mijn leven. Hier zou je voor moeten zorgen! Dus voor elke topsporter (in opleiding) let goed op je lichaam en stop wanneer het nodig is.
Blessures · 30. december 2020
Mijn blessure zat in mijn heupen. Ik kon mijn benen niet meer vrij bewegen en een aantal oefeningen in de les niet meer uitvoeren. Hoe dat voelt, een blessure hebben terwijl je continu bezig bent met je lichaam en met je toekomst? Ja, verschrikkelijk!
Blessures · 30. december 2020
Tijdens mijn intensieve tijd aan de Nationale Ballet Academie kreeg ik pfeiffer. Ik was toen zestien. No big deal, gewoon keihard doorgaan, dacht ik. Ik wilde geen quitter zijn en mijn droom blijven vervullen. Maar, het werkte niet, pfeiffer en een topsport uitoefenen gingen niet samen, ik kreeg blessures.
Ziektes · 30. december 2020
Een leuke baan beginnen, of überhaupt volhouden.. Het is een struggle met deze slopende ziektes.
Ik kon beginnen aan een hele leuke nieuwe baan, iets anders dan dat ik nu doe, maar wel in de museale wereld. Een super gevarieerde baan, niet de hele dag achter je computer zitten maar juist dingen doen! Dit wilde ik!